از آنجایی که تنش شوری تهدید محیطی مهمی برای کشاورزی محسوب می شود، درک فیزیولوژی پایه و ژنتیک سلول های تحت تنش شوری جهت ایجاد یک استراتژی جدید حیاتی است. ژن های بسیار حساس به شوری (SOS) از کلون های موقعیتی جدا شده است. چون موتان های SOS نسبت به شوری بسیار حساس هستند، مشخصات آن ها به کشف مسیر جدیدی منجر شده است که به درک ما در مورد مکانیسم مقاومت به تنش شوری در گیاهان کمک می کند. تحلیل های ژنتیکی نقش SOS1–SOS3 در مسیر مقاومت به تنش شوری را تایید کرده اند. همچنین این مسیر بر اهمیت پیامرسانس کلسیم در برقراری مجدد هموستازی یون در سلول تاکید می کند. پروتئین SOS3 (یک حسگر کلسیم) پس از تعامل و فعال کردن پروتئین کیناز SOS2 پیام را به سمت پایین دست هدایت می کند. مجموعه ی SOS3–SOS2 پادبر پروتون/سدیم غشاء پلاسمایی (SOS1) را فعال و موجب برقراری مجدد هموستازی یون ها در سلول می شود. اخیرا دو ژن جدید دیگر با نام های SOS4 و SOS5 شناسایی شده است. ژن SOS4 پیریدوکسال کینازی کد می کند که در بیوسنتز پیریدوکسال فسفات (یک فرم فعال ویتامین B₆) نقش دارد. پروتئین SOS5 یک پروتئین چسبنده سطح سلول است که برای توسعه عادی و نرمال سلول لازم است. در شرایط تنش شوری، رشد و توسعه نرمال سلول گیاهی مهم تر شده و SOS5 به حفظ همبستگی دیواره و معماری سلول کمک می کند.